19 Δεκ 2017

Ναζιστικοί θύλακες στην ΕΛ.ΑΣ. και αντιφασιστικό κίνημα

19 Δεκ 2017 , 4:38 μ.μ.


Εξόχως αποκαλυπτικό, για άλλη μια φορά, το ντοκουμέντο που έφερε στη δημοσιότητα η Εφημερίδα των Συντακτών για τις στενές σχέσεις της Χρυσής Αυγής με την ΕΛ.ΑΣ. Το ντοκουμέντο καταγράφει τις συνομιλίες του στελέχους και πρωτοπαλίκαρου της Χ.Α. Σωτήρη Δεβελέκου και ενός αστυνομικού με το όνομα "Μάνος" που, όπως προκύπτει από τον διάλογο, είναι οργανωμένος χρυσαυγίτης.

Ο "Μάνος" εκτελεί ένστολη υπηρεσία μετέχοντας στις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν παραταχθεί στη διάρκεια του ογκώδους αντιφασιστικού συλλαλητηρίου της 25/9/2013. Παράλληλα, όμως, λειτουργεί ως πληροφοριοδότης του Δεβελέκου για την εξέλιξη του συλλαλητηρίου και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΕΛ.ΑΣ. Το περιεχόμενο των συνομιλιών μεταξύ του σωματοφύλακα του Μιχαλολιάκου και του πεμπτοφαλαγγίτη της αστυνομίας φανερώνει τον πανικό στον οποίο είχαν περιέλθει οι χρυσαυγίτες λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη διαφαινόμενη αρχή του ξηλώματος της εγκληματικής τους οργάνωσης.

Ακολουθούν ενδεικτικά αποσπάσματα από τους διαλόγους:

«Μάνος» προς Δεβελέκο (15:47): «Ελα ρε, ήμουνα κάτω και δεν ήθελα να φανώ ότι μιλάω, κατάλαβες; Για αυτό και στο ’κλεισα. [...] σε κάνα δυο ώρες θα ’χει συμμετοχή μεγάλη. Και είναι όλοι, είναι τα τεμάχια (sic), είναι η ΔΗΜΑΡ, είναι ο Συνασπισμός, είναι το ΠΑΣΟΚ, είναι η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, θα ’χει πολύ κόσμο. Τώρα την εξέλιξη, φίλε, δεν την ξέρει κανένας έτσι; Ντάξει ο σχεδιασμός είναι άμα τα τεμάχια προχωρήσουν προς τα πάνω (σ.σ. προς τη Μεσογείων) να τους κόψουμε». 

[...]
Δεβελέκος: «Θα μ’ έχεις ενήμερο ό,τι χρειάζεται; Να μείνω ήσυχος; Να ’μαστε σε επικοινωνία;».
«Μάνος»: «Ναι ρε, σε σημείο που μπορώ να μιλήσω, ξέρεις μην καρφωθώ, εννοείται, όπως πάντα».


(18:12)
«Μάνος»: Σαν τις κατσαρίδες βγαίνουνε, βγαίνουνε, βγαίνουνε. Μπενάκη γύρισα βγαίνουνε. Πέντε, τρεις, δύο, έξι, δύο γκόμενες, τρεις -πού στο διάολο!- και πάνε όλοι στα Προπύλαια. Πάνω από χίλια άτομα.
Δεβελέκος: Ανέστησες τον πεθαμένο.
«Μάνος»: Αυτό, ρε μαλάκα. Μαλάκα, τώρα άμα είχα κάμερα είναι πέντε, έξι, δύο, ένας. Αυτό, ανέστησες τον πεθαμένο. Είχαν πεθάνει ρε μαλάκα. [...]


Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του Γιάννη Μπασκάκη, Η κατάρα του "Φίρερ" (Εφ.Συν., 18/12/2017).


Από το σύνολο της συνομιλίας προκύπτουν αναμφίβολα πολύ σημαντικά στοιχεία. Όχι μόνο επιβεβαιώνεται ότι τουλάχιστον μέχρι το 2013 υπήρχαν θύλακες της Χ.Α. μέσα στην αστυνομία (οι οποίοι προφανώς και εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά με πιο διακριτική παρουσία), αλλά και ότι οι θύλακες αυτοί ήταν σε πλήρη και διαρκή ετοιμότητα να συνδράμουν στο έργο της ναζιστικής οργάνωσης, καταχρώμενοι τον θεσμικό τους ρόλο.

Το απόστημα της ακροδεξιάς στο σώμα του ελληνικού "βαθέος κράτους" είναι τόσο παλιό, όσο και η ιστορία της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Η συμπόρευση των υπόγειων κρατικών μηχανισμών με τις ποικίλες εκφάνσεις του εγχώριου φασισμού με σκοπό την καταστολή των λαϊκών και κοινωνικών κινημάτων, έχει αναλυθεί και τεκμηριωθεί επαρκώς, τόσο από εμβριθείς ακαδημαϊκές μελέτες, όσο και από τα ίδια τα γεγονότα.

Εκείνο στο οποίο θέλουμε να σταθούμε, είναι ο δικαιολογημένος φόβος των χρυσαυγιτών, όπως αποτυπώνεται στη φράση "ανέστησες τον πεθαμένο". Οι φασίστες αναφέρονται φυσικά στο γιγάντωμα του αντιφασιστικού κινήματος μετά τη δολοφονία Φύσσα. Η τεράστιας μαζικότητας διαδήλωση χιλιάδων ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας στις 25 Σεπτέμβρη 2013 με κατεύθυνση τα γραφεία της Χ.Α. ήταν λογικό να προκαλέσει σοκ και δέος στα στελέχη της οργάνωσης, τα οποία δεν έβλεπαν μόνο την απομάκρυνση των κρατικών τους στηριγμάτων, αλλά και την αντιφασιστική αφύπνιση του κόσμου.

Άλλωστε αυτή η διαδήλωση ήταν που ανάγκασε τότε την κυβέρνηση Σαμαρά να λύσει τα χέρια της δικαιοσύνης ασκώντας διώξεις κατά της ναζιστικής οργάνωσης, βασισμένη σε δεκάδες υποθέσεις που "αράχνιαζαν" στα συρτάρια του Δένδια.

Όμως δεν είναι ακριβής η αποστροφή του φασίστα Δεβελέκου για "ανάσταση του πεθαμένου" μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι. Η Χ.Α. θέριεψε, βέβαια, μεταξύ των ετών 2007 και 2012, σε συνθήκες ύφεσης του αντιφασιστικού κινήματος. Η απουσία μαχητικού αντιφασιστικού συντονισμού, η μακρόχρονη δουλειά των χρυσαυγιτών στην εύφλεκτη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα και η πλήρης κρατική ανοχή και συγκάλυψη στη ναζιστική τρομοκρατία, όλα αυτά ήρθαν και έδεσαν με το ξέσπασμα της κρίσης και τον θολό αντιμνημονιακό χυλό των πρώτων ετών.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι ότι, παρά τα καθημερινά επικοινωνιακά σόου μετά την είσοδό της στη Βουλή και τη στήριξη των μεγάλων συγκροτημάτων Τύπου, μόνο ρόδινα δεν ήταν τα πράγματα για τη συμμορία στον δημόσιο χώρο μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2013. Εκατοντάδες ήταν οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις-διαδηλώσεις-αντισυγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, μέχρι η ηγεσία των ναζιστών να οδηγηθεί στη ΓΑΔΑ με χειροπέδες. Αναρίθμητες οι συζητήσεις που οργανώθηκαν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, από αυτοδιαχειριζόμενα στέκια μέχρι ακαδημαϊκά και θεολογικά συνέδρια, σε μια προσπάθεια ερμηνείας και αντιμετώπισης του φασιστικού φαινομένου.

Σε συνθήκες εξαφάνισης των "πλατειών" και εμβάθυνσης του μνημονιακού καθεστώτος, σε συνθήκες όπου ο Σαμαράς και η ακροδεξιά παρέα του εφάρμοζαν επί μήνες την ατζέντα του Μιχαλολιάκου κυνηγώντας σκουρόχρωμους συμπολίτες μας και αδειάζοντας νεολαιίστικες καταλήψεις, η μόνη εναλλακτική στα μαυροφορεμένα εγγόνια του Αδόλφου ήταν, ήδη από το φθινόπωρο του '12, τα χιλιάδες νεαρά αγόρια και κορίτσια του μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος που επιχειρούσαν την ανακατάληψη των γειτονιών τους από τα χέρια των ναζί. Αγόρια και κορίτσια σαν αυτά που βασανίστηκαν στον 8ο όροφο της ΓΑΔΑ από τους ένστολους χρυσαυγίτες του Δένδια (σαν τον συνομιλητή του Δεβελέκου) στις 30 Σεπτέμβρη 2012 μετά από μηχανοκίνητη αντιφασιστική πορεία στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. 

Το ογκώδες αντιφασιστικό συλλαλητήριο της 25/9/2013 που τόσο τρόμαξε τον Δεβελέκο και τους "συναγωνιστές" του εντός και εκτός αστυνομίας δεν προέκυψε σαν κεραυνός εν αιθρία ώστε να δικαιολογεί τη φράση "ανέστησες τον πεθαμένο". Ήταν η εξέλιξη του πλήθους δράσεων και κινητοποιήσεων των πιο υγιών κομματιών της κοινωνίας ενάντια στη Χ.Α., που ξεκίνησαν λίγες εβδομάδες μετά το μούδιασμα από την είσοδο των ναζί στη Βουλή, για να κορυφωθούν με αντιφασιστική οργή μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Εναπόκειται σε μια πιο συστηματική μελλοντική μελέτη να "χαρτογραφήσει" την ανάπτυξη και την πολυχρωμία του αντιφασιστικού κινήματος στο "16μηνο της χολέρας" (Μάης 2012-Σεπτέμβρης 2013), όχι τόσο για ακαδημαϊκούς λόγους, όσο για να αποτελέσει έμπνευση για τους αντιφασιστικούς αγώνες του σήμερα και του αύριο.
Κοινοποιήστε το στο..
Επομενη Δημοσιευση
Αυτή είναι η πιο πρόσφατη δημοσίευση.
Παλαιότερη Ανάρτηση
 
Υποσέλιδο
Κορυφή